SEKSVERSLAVING EN HET VAT VAN ZELFWAARDERING

Kerngedachte van het therapiemodel ‘Vat van Zelfwaardering’ is dat seksverslaving geen product is van seksueel verlangen , maar dat het in wezen manier is om om te gaan met (vaak onbewuste) negatieve, ondermijnende ervaringen, gedachten, gevoelens en opvattingen .

Mensen met veel positieve eigenwaarde, zijn veel vaardiger in het creëren van wenselijk gedrag, ze ervaren meer vanzelfsprekende controle, en ze sturen negatief gedrag makkelijker bij. Ze kunnen helderder communiceren en eerder grenzen stellen.

Het therapiemodel ‘Vat van Zelfwaardering’ richt de aandacht op het versterken van de eigenwaarde door middel van haalbare kleine taken en activiteiten en een zelfbeloningssysteem. Door je op microniveau het gevoel van controle over je gedrag met plezierige (ego-versterkende) activiteiten terug te geven, ontstaat een beter zelfgevoel en leer je, op een indirecte en impliciete wijze, om negatieve patronen beter te zien en bij te sturen. Het Vat van Zelfwaardering werd specifiek ontwikkeld voor de behandeling van seksverslaving en is al jaren bewezen een van de meest doeltreffende methodieken.

De aanpak vormt een groot contrast met 12-stappenbehandelingen of ander aanbod binnen de reguliere verslavingszorg en psychotherapie, waar verplichte onthouding een voorwaarde is.

De benadering van het Vat van Zelfwaardering sluit aan op moderne inzichten in de werking van het brein en de motivatie- en stresssystemen daarin en is concreet en effectief: cliënten met seksverslaving zonder bijkomende fysieke verslaving aan alcohol, drugs of medicijnen, kunnen in gemiddeld zes tot acht gesprekken uitbehandeld zijn.

Psychotherapeutische interventies en psychodynamische verklaringen maken absoluut deel uit van het therapieproces, maar pas nadat er veranderingen in eigenwaarde en effectiviteit zijn opgetreden. Belangrijk is dat men al na het eerste gesprek aan de slag kan en resultaat ervaart.